VERTEL VERTEL..........

We hebben wel weer wat te vertellen, het wordt hier steeds drukker met al die pups. De socialisatie is in volle gang en een  week is zo weer voorbij. Zo stond er verleden week een bezoekje van de Mainecoonkat op de agenda. Op de foto kon je zien hoe een prachtig gezicht het was met de Hovawart en die Kat. (Vind je het leuk moet je maar eens kijken op die prachtige site.  http://dynamicats.com/pages/news.php). Maar goed, het was best wel spannend, hoe een hond en een kat met elkaar omgaan dat  weten we  allemaal. Nou, het was prachtig om te zien hoe ze elkaar accepteerden en dat ze de signalen goed begrepen., Ze zijn dan ook allemaal glansrijk geslaagd  voor dit samenzijn. Wat jullie al hebben gezien, of juist niet, dat er op de webcam niet veel te beleven valt.  De pups zijn met de werpkist wel een beetje klaar en met dit mooie weer zitten ze heerlijk zoals je kunt zien  in de puppyren. Ze vinden het geweldig en genieten van die vrijheid. We hebben zoveel geluk dat ze bijna de hele dag buiten in de ren vertoeven. Ze kunnen zo ook lekker wennen aan de bench die we voor ze neer hebben gezet. Het lekker kunnen slapen in een vertrouwde omgeving ze vinden het geweldig. Het spelen met elkaar met al hun nieuwe speelgoed is helemaal top om te zien. Met Moederhond Layca  en Ayla op de achtergrond vinden ze prima. Alhoewel ze zich duidelijk maken als er zuigbehoeftes zijn, de maximale grens gemeten in decibellen dat geluid ver boven de norm. Layca  laat het nog toe, alhoewel ze niet veel melk meer heeft vinden ze het  zuigen nog lekker. Helemaal geslaagd vindt Layca het niet meer maar als een goed moedertje laat ze het staand toe. Soms gaan de pups te ver en dan maak ze dit wel kenbaar. Voor het slapen gaan  mogen ze er gebruik van maken en dat vinden wij ook prettig, zo kunnen wij voor het eerst de hele nacht doorslapen. In de werpkist slapen doen ze nauwelijks meer, we laten ze dan ook vrij om een plekje te zoeken  in de gang.  Zoals jullie weten zijn ze afgelopen woensdag gechipt en hebben ze de eerste inenting gehad. Inmiddels waren we al begonnen met het aan doen van de halsbandjes wat eigenlijk probleemloos ging. Zo kunnen we met ze de straat op wat we reeds al enkel malen gedaan hebben. Het begin is altijd moeilijk, de wereld is immers erg groot buiten de vertrouwde omgeving. Buiten op straat nemen ze dan de bekende pose (platte gat) in.   Maar na een paar keer gaat dit al beter. We nemen ze wandelend mee en terug kunnen ze hun neus achterna naar huis, zo merk je wel dat die neus al goed werkt, want van huis aflopen gaat wat moeilijker. Gisteren, zaterdag, hebben we Balou meegenomen naar de trein wat ook weer een aparte ervaring was. De eerste autorit hebben ze inmiddels ook achter de rug, best een hele klus om ze allemaal aan de auto en de rit te laten wennen. Het was een ritje met gemengde gevoelens een beetje piepen maar voor de eerste keer echt niet verontrustend. Het is natuurlijk heel wat, achter in de auto en nergens naar toe kunnen kijken.  Je moet maar niet meer op de klok kijken want die gaat met dat spul echt hard. Het is wel erg leuk om te zien hoe ze dingen oppakken en die ontwikkeling gaat best snel hoor. hadden ze gisteren nog het de platte gat start. Vandaag Had Body de primeur om al het hele pleintje rond te lopen. Dat die al aardig getraind is kun je wel zien aan de foto.  Een model hondje zo te zien, niet trekken maar keurig met een slappe lijn en de staart omhoog van plezier. Dus baasje, opgelet, kijk maar even naar me. Deze aankomende week staat er weer voldoende op de agenda wat we gaan  doen,dat horen jullie  in het volgende blog........