Wat is het toch snel gegaan, 4 maanden nadat we vol spanning naar Duitsland reden voor de dekking met Layca,zijn de pups bij hun gelukkige baasjes de omgeving aan het verkennen. We vinden het net een film waar we hebben ingezeten, maar wel een hele leuke vol met spanning,humor en emotie. Je snapt het pas als je er in zit. De eerste dag de bevalling, nou dat was heel apart, denk je dat ze er zijn, komt er nog een pup na een paar uur. Heel bijzonder die eerste dagen die vooral gericht zijn op drinken aan de bar en veel slapen onder ideale omstandigheden met veel warmte aan alle kanten. Vervelend was, dat Layca na de bevalling best ziek is geweest en weer knap hersteld is van dit alles en ondanks dat, heel goed voor de pups zorgden. De melkproductie bleef goed op gang zodat ze optimaal konden genieten. Je begint dan te kijken of ze al een beetje gaan staan en dan weer omvallen. Ze lopen dan als een stel zombies door die werpkist te waggelen. Oogjes, oortjes open alles werkt. Met de rust is het dan gauw gedaan, ze gaan je herkennen en dan komt er leven in het nest. Je handen heb je vol met het opruimen van alle overtollige uitwerpselen, het schoon houden van de vloeren en werpkist. Dan gaat de telefoon en komen er mailtjes binnen ,alles en iedereen wil antwoord op vragen. De eerste pupkopers hebben zich reeds gemeld en de eerste afspraken worden gemaakt Hele gezellige momenten zijn dat en heel bijzonder, met wild vreemde mensen ga je een band op bouwen met als uiteindelijk doel dat jouw pup een geschikt baasjes en een prettig leven tegemoet gaat. We zijn er blij mee dat ze ons gevonden hebben, wij zijn er content mee. De film gaat door, de pups ontwikkelen zich razendsnel en de socialisatie is op volle toeren geraakt. Prikkels, prikkels en nog eens prikkels. Autorijden, markt, winkels, visites,bench etc. allerlei vreemde geluiden, ze volgen elkaar snel op. Het zindelijk maken daar wordt ook aan gewerkt, voor je het weet is de dag weer om. het eten ,geen onbelangrijk onderdeel van de Hovawart, gaat van moedermelk, brokken door de staafmixer, geweekte brokken en uiteindelijk de brokken ze lusten er wel pap van. Uiteindelijk en onvermijdelijk komt dat moment dat de pups worden opgehaald en dan wordt het echt stil. Het is stil zonder jou Bojahn, Bikkel,Binky, Body,Bono,en Balou. Gelukkig hebben we Benji nog een weekje en Boyca die blijft nog jaren bij ons..............
Geen opmerkingen:
Een reactie posten